Miejsce wydania na podstawie serwisu e-ISBN.

Bibliografia, netografia na stronach 235-252. Indeks.

Streszczenie: Książka dr Ewy Mostowicz-Kapciak jest pracą pionierską, opartą na wnikliwych studiach polskich i rosyjskich publikacji źródłowych poświęconych obrazowi sztuki dawnej Królestwa Polskiego w rosyjskojęzycznych przewodnikach i opracowaniach starożytniczych. Celem pracy jest ustalenie w polskiej sztuce dawnej obszaru, którym Rosjanie interesowali się szczególnie i rozważenie, czy dostrzegali oni odmienność twórczości sąsiadującego narodu, jej unikalny charakter, czy też chcieli widzieć tylko to, co rosyjskie, aby uzasadnić swoją obecność na terenach polskich. Co wniosły rosyjskie publikacje starożytnicze z lat 1850-1915 do wiedzy na temat polskiej sztuki dawnej, jaki był ich poziom merytoryczny wynikający z przygotowania autorów do podejmowanego tematu? Czy i w jaki sposób badane teksty mieszczą się w procesie kształtowania się historii sztuki jako nauki? Opracowania rosyjskich autorów były zapisem ich przekonań i opinii na temat sztuki, co do której nie mieli jasności, czy była własna, czy obca. Dziś mają charakter źródeł, zawierają bowiem omówienia nieistniejących obiektów, zniszczonych przez działania wojenne, decyzje polityczne, zmieniające się mody i zaniedbania. Złożony, wielowątkowy materiał opracowany został z godną podziwu pasją do systematyzacji i tworzy obraz, który otwiera kolejne perspektywy badawcze. Doskonałe tłumaczenia rosyjskich tekstów dotyczących polskiej sztuki pozwoliły wydobyć i ujawnić zawarte w nich błędy rzeczowe, a w szerszej perspektywie – znaczenie przekazu, politykę informacyjną tego okresu i kontekstu. Badacze historii i dziedzictwa artystycznego Warszawy, z uwagi na wyjątkową pozycję stolicy we wszystkich przywołanych i przeanalizowanych rosyjskojęzycznych publikacjach, znajdą w tej książce wiedzę i inspirację. [Od wydawcy]

Finansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Polska)

Streszczenie w języku angielskim.