Streszczenie: Współczesność to przestrzeń pełna dynamicznych przemian, splątanych sensów i codziennych paradoksów – tak portretuje ją zbiór mini esejów Spis natur. O mieście, technologii, sztuce i współczesnych obyczajach prof. Marka Krajewskiego. Ten swoisty spis natur pozwala wyrazić to, czym dziś żyjemy i co nas określa: technologiczne przeobrażenia, pulsujące życie miejskie, zmieniającą się obyczajowość. Na książkę składa się zbiór ponad 140 krótkich esejów, dotyczących tego, co stanowiąc przedmiot współczesnego, codziennego doświadczenia, kształtuje tożsamość jednostek. To, co zazwyczaj umyka uwadze lub jako nieznaczące angażuje ją zaledwie na chwilę, jest dla prof. Marka Krajewskiego punktem wyjścia do uważnej wędrówki po współczesnym mieście. Jako narzędziem posługuje się traseologią – formą badania, która traktuje miasto jako zbiór śladów. Ich dokumentowanie, dochodzenie kto i dlaczego je pozostawił, w jaki sposób organizują one miejskie życie, stanowi doskonały środek tropienia i nazywania przecinających je napięć, kształtujących je ideologii, paradoksów, relacji władzy, strategii kontroli i momentów jej utraty. Książka prof. Krajewskiego pokazuje, na czym polega praktykowanie tej formy badania miejskiej rzeczywistości, jakiego rodzaju wiedzę ona przynosi, a także jakie są jej ograniczenia. Zebrane w książce pojęcia nie aspirują do stworzenia jednolitej narracji czy spójnej teorii. Wręcz przeciwnie – ich fragmentaryczność i nieciągłość mają odzwierciedlać chaotyczną strukturę naszej rzeczywistości. Są zaproszeniem do refleksji zarówno nad rzeczami pozornie banalnymi: krawężnikiem i ulicznym rondem, sposobami trzymania telefonów komórkowych i starymi nowościami, miejską zielenią i roślinnością, ale też nad sztuką, która odzwierciedla aktualne pytania o przyszłość, o miejsce człowieka wśród innych gatunków, jego sposoby życia, pracy i rozrywki. Książka ma na celu nie tylko nazwanie tego, co już istnieje, ale także wzbogacenie codziennego doświadczenia o nowe warstwy sensów. Mnożenie perspektyw pozwala spojrzeć na dobrze znane zjawiska oczami innych, otwierając przestrzeń do dialogu, ale także ukazując przepaście, które dzielą ludzi i ich sposoby postrzegania świata.