Streszczenie: Na wystawie zaprezentowano ponad 260 dzieł medalierskich, 7 rzeźb, 9 rysunków oraz kilka modeli gipsowych. Z bogatego dorobku Józefa Stasińskiego w dziedzinie medalierstwa na szczególną uwagę zasługują medale wykonane w seriach tematycznych takich jak: Polska walcząca na frontach II wojny światowej 1939-1945, Trzechsetna rocznica wygaśnięcia rodu Piastów Śląskich czy Pontyfikat Jana Pawła II. Dwie pierwsze serie wykonał artysta w latach 1973-1976 na zamówienie Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu. Pierwszy z cykli, składający się z dwunastu lanych w brązie medali, ukazuje najważniejsze walki, od Westerplatte aż po Berlin, będące udziałem polskiego żołnierza. Druga seria (14 medali) zawiera poczet polskich władców śląskich, których ostatni potomek zmarł w 1675 roku. Seria ta wymagała od Stasińskiego przygotowania starannej dokumentacji w oparciu o zabytki pisane, nagrobki i zachowane ilustracje z epoki. Tematyka religijna jest obecna od wielu lat w sztuce Józefa Stasińskiego. Najbardziej przejmującym jej wyrazem jest wykonanie medali pontyfikalnych poświęconych papieżowi Janowi Pawłowi II, od 1979 roku, w pierwszą rocznicę wyboru kardynała Karola Wojtyły na papieża, aż do jego śmierci w 2005 roku. Artysta uczcił kolejny rok pontyfikatu papieża realizacją medalu. Na awersach przedstawiona została zmieniająca się z upływem lat sylwetka Jana Pawła II, rewersy ukazują wydarzenia związane z osobą papieża: zamachem z 13 maja 1981 roku, rocznicami kapłańskimi i papieskimi, pielgrzymkami a także historycznymi epizody (fakty)z życia Kościoła. Ważną rolę spełniają też zawarte na medalach inskrypcje. Osobną grupę stanowią medale, na których poruszona została tematyka wojenna. Niemały wpływ na ukazanie problematyki wojny i cierpienia z nią związanego miały osobiste przeżycia artysty. Groza wojny została ukazane na medalu Ochroń mnie, z 1955 roku jak i na późniejszych pracach medalierskich z lat 60. Rozstrzelanie, Byli wśród nas czy Urna. Szczególny zespół tworzą medale poświęcone życiu rodzinnemu, gdzie artysta nawiązuje do prywatnych zdarzeń i intymnych przeżyć swoich i osób mu najbliższych: żony Katarzyny czy córki Sylwi, ale także i te, powstałe na zamówienia m.in. instytucji, towarzystw społecznych i kulturalnych oraz zakładów przemysłowych, upamiętniające wydarzenia, fakty historyczne i postacie. W twórczości Józefa Stasińskiego przewija się też wątek bydgoski. Dla miasta Bydgoszczy zaprojektował w 1968 roku dwa medale: pierwszy z nich powstał z okazji odsłonięcia pomnika Henryka Sienkiewicza; drugi to medal nagrodowy Kujawsko-Pomorskiego Towarzystwa Kulturalnego w Bydgoszczy. Należy też wspomnieć, że w latach 2004-2009 artysta prowadził zajęcia z rzeźby ze studentami architektury i urbanistyki w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. (…)