Streszczenie: Arbeitsplatz jest parafrazą, swobodnie rozwijającą i modyfikującą treść oryginału, zachowującą jednak jego zasadniczy sens. Nawiązuje do słynnego debiutanckiego projektu Pamiątka Pierwszej Komunii Świętej z 1985 roku, powstałego jako praca dyplomowa na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W twórczości Mirosława Bałki pamięć odgrywa wyjątkową i wieloraką rolę. Dzięki niej artysta określa korzenie i wprowadza do swojej różnorodnej twórczości zarówno tradycyjne, jak i nowe formy artystyczne, w tym również obrazy wideo. Tym razem przedstawia rzeźby w przestrzeni pracowni, wzbogacając ich trójwymiarowość o czwarty wymiar, jakim jest czas É co pozwala mu równocześnie uhonorować miejsce swojej pracy. Równie wartościowa i ważna jak pierwszoplanowy cel artystyczny jest droga prowadząca do jego realizacji. Może do niego zbliżać lub, gdy pominiemy ważny aspekt p a m i ę c i i roli miejsca pracy towarzyszących realizacjom artysty É może od niego oddalać. Refleksji sprzyja fakt, że przywołując symboliczne ämiejsce pracyö, Bałka czyni je prawie niematerialnym w swej ekspresji, niczym poetycka forma japońskiego haiku, do którego twórca nawiązuje w wielu swoich projektach rzeźbiarskich. Ta delikatna forma konkretyzuje się w odbiorze widza. Artysta sugeruje jednocześnie określone konteksty symboliczne lub historyczne, materialne konotacje a nawet ich adres. Mimo bliskości adresu miejsca pracy, prawie na dotyk, bo światowej sławy twórca pracuje w Warszawie i jej bliskiej okolicy, to po raz pierwszy wystawia w uczelni, którą ukończył ćwierć wieku temu. Nie bez znaczenia jest fakt, że Bałka w tym semestrze akademickim zaczął prowadzić zajęcia ze studentami Wydziału Sztuki Mediów i Scenografii warszawskiej ASP w ramach Pracowni Działań Przestrzennych.