Streszczenie: Tematem wystawy jest Sąd Ostateczny widziany oczami artystów nieprofesjonalnych. Temat wielokrotnie i na różne sposoby podejmowany przez twórców na przestrzeni dziejów, szczególnie pobudzający wyobraźnię w momentach przełomowych dla historii. Popularność tego zagadnienia wynika z całą pewnością z nieustającego zainteresowania ludzi przemijaniem i śmiercią. W chrześcijaństwie, judaizmie oraz islamie Sąd Ostateczny rozumiany jest jako moment osądu ludzkości, kiedy nastąpi podział ludzi na zbawionych oraz potępionych. Ma on najczęściej charakter apokaliptyczny, pełen grozy, przerażający, zawiły i tajemniczy. Jednym z najstarszych utworów ukazujących wizje Sądu Ostatecznego jest Apokalipsa św. Jana - najbardziej tajemnicza księga Nowego Testamentu. Jej złożona symbolika zainspirowała również artystów, których prace można odnaleźć na omawianej wystawie. Temat końca świata stał się dla nich okazją do ukazania własnych odczuć związanych z przemijaniem, z lękiem i grozą, które towarzyszą temu szczególnemu momentowi przejścia. Apokaliptyczna wizja rozdziału dobra od zła zainspirowała do przybliżenia ludzkich przywar, ale też i ukazania zalet. Nadchodząca nowa rzeczywistość, jedynie mgliście zarysowana w Apokalipsie, stała się pretekstem do rozważań, m.in. nad różnymi sposobami rozumienia piekła (np. piekło jako alienacja i obojętność na to, co się dzieje dookoła), a tym samym do umieszczenia wspomnianej tematyki w określonym kontekście. W ten sposób przed oczami widzów przesuwają się obrazy związane z holocaustem i obozami zagłady, z mało powszechnie znanym tematem wywózki tysięcy Ślązaków w głąb ZSRR czy z katastrofą budowlaną z 2006 roku, która odcisnęła piętno w sercach tysięcy Ślązaków (tutaj ukazana w kontekście otwarcia niebios dla ofiar zawalonej hali). Znakami, które ułatwiają nam poruszanie się po apokaliptycznych wizjach twórców nieprofesjonalnych są rozmaite symbole pochodzące z najróżniejszych systemów filozoficznych i religijnych - od chrześcijaństwa po okultyzm.