Zbiór reprodukcji obrazów w formie pocztówek, towarzyszący wystawie "Alex Urban. Matka/Mother", Galeria Foksal, Warszawa, 02.04-06.05.2022.

Streszczenie: Na wystawę „Matka” składa się zbiór obrazów, które Alex Urban tworzyła przez ostatnie trzy lata, w dużej mierze pod wpływem własnego doświadczenia macierzyństwa i związanych z tym przemyśleń. Praca nad wystawą trwała od kilku miesięcy, wszystkie prezentowane obrazy i rzeźby powstały przed 24 lutego tego roku. W obliczu aktualnej sytuacji masowej migracji kobiet z dziećmi z Ukrainy do Polski, na skutek trwającej agresji wojsk rosyjskich na Ukrainę, artystka zderzyła się z poczuciem pewnej nieadekwatności, którego doświadcza obecnie wiele osób; uczuciem dotyczącym wszystkiego, co robimy, błahości naszych problemów czy planów. Początkowo wystawa miała być to opowieścią o bezwarunkowej miłości do dziecka, o wyrzutach sumienia i poczuciu winy, o zmęczeniu, postrzeganiu macierzyństwa jako pewnego rodzaju poświęcenia, a nawet „upupienia” kobiety, gdzie dziecko, niczym jemioła, koegzystuje uczepione matki korzystając z pełni jej energii. Z czasem, na skutek bieżących wydarzeń, które w ostatnich latach poruszały opinię publiczną w naszym kraju i za granicą, zaczęły powstawać obrazy o zgoła innej wymowie, czasem kwestionujące owo bezwzględne oddanie matki dziecku, lub też dotyczące wydarzeń bardzo świeżych – tragicznych doświadczeń rodzin uchodźców koczujących na polsko-białoruskiej granicy. Obok matki chroniącej dziecko za wszelka cenę, pojawia się też matka zła, z pustym spojrzeniem, czarnym oczodołem, wieszająca swoje dzieci na sznurku, wkładająca dziecku palec w oko. Figura ‘złej matki’ zaczyna nabierać nowych znaczeń. Obrazy uzupełnia zbiór maleńkich ceramicznych rzeźb, przedstawiających dziecięce popiersia, które artystka nazywa „dziewczynkami wampirkami”. Lecz nie jest wcale łatwo jednoznacznie stwierdzić konsekwencją jakich uczuć, działań czy okoliczności są kapiąca z dziecięcych ust krew, czy skamieniałe czarne serduszko.