Opis wg okładki

Streszczenie: Przenoszenie komiksów na ekran jest ostatnimi laty niezwykle popularne. Jednak choć nieustannie pojawiają się kolejne tytuły, nie zawsze ich komiksowe pierwowzory są identyfikowane (wielu widzów nie interesuje, skąd wzięła się dana historia?) i nie wszystkie produkcje wzbudzają duże zainteresowanie bądź zwyczajnie nie docierają do szerszych kręgów odbiorców, umykając nierzadko fanom historii obrazkowych. Nie dzieje się tak na pewno w dwóch przypadkach – filmów superbohaterskich i animowanych, o ich połączeniu nie wspominając. Widać to także w tym numerze, który rozpoczynają analizy poświęcone serii animowanych filmów superbohaterskich DC (Żaglewski) oraz filmowemu uniwersum tworzonemu na bazie komiksów Marvela (Wolski). Ten miniblok superhero domyka krytyczne spojrzenie na ekranizację Strażników Moore’a i Gibbonsa (Dukiewicz). Animacją z kolei zajęli się Jakub Jankowski, zastanawiający się nad specyfiką zekranizowanej Mafaldy, oraz Michał Czajkowski, który przepytuje osoby zaangażowane w produkcję głośnych polskich animacji – Macieja Kura (Kajko i Kokosz) i Bartosza Minkiewicza (Wilq Superbohater, Pan Wiedźma). A poza tym? Klaudia Srul odwraca perspektywę, pokazując na przykładzie Blacksada, jak kino noir oddziałuje na komiks; Michał Traczyk rozmawia z Adamem Ruskiem o jego nowych książkach oraz kondycji polskiej refleksji komiksowej, a Artur Wabik pokazuje, co naziści robili z twórczością Wilhelma Buscha. Do tego garść relacji, recenzji i – jakżeby mogło być inaczej – komiksów oraz ilustracji zainspirowanych tematem przewodnim numeru, udowadniających, że myśl artystyczna i teoretyczna nie zawsze chodzą tymi samymi drogami.