Publikacja towarzysząca wystawie: 15.10.2021-27.02.2022, Muzeum Sztuki ms1.

Bibliografia na stronach 605-[609]. Indeks.

Streszczenie: "Awangardowe muzeum" – pod redakcją Jarosława Suchana i Agnieszki Pindery – to pierwsza publikacja, która pozwala rozpoznać awangardową autoinstytucjonalizację jako odrębne i swoiste zjawisko. Proponuje porównanie kilku awangardowych (para)instytucji powstałych między I a II wojną światową. Czym była motywowana chęć tworzenia własnych muzealnych instytucji? Jak je sobie wyobrażano? W jaki sposób wpisywały się w awangardową wizję sztuki jako narzędzia służącego wykuwaniu lepszej przyszłości? A także – czy pośród stojących za nimi idei są takie, które i dziś mogą służyć muzeom za drogowskazy? Oto pytania postawione przez autorów publikacji, która jest jednocześnie zapowiedzią jesiennej wystawy w Muzeum Sztuki. Na wydawnictwo składają się materiały poświęcone czterem awangardowym projektom muzealnym: sieci Muzeów Kultury Artystycznej powołanej do istnienia w popaździernikowej Rosji, Kabinett der Abstrakten – zaprojektowanemu przez El Lissitzkiego dla hanowerskiego Provinzialmuseum w 1927 roku, powstałemu w Nowym Jorku na początku lat 20. XX wieku Société Anonyme Inc., oraz Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej grupy "a.r.", udostępnionej publiczności w 1931 roku w miejskim muzeum w Łodzi. Opracowaniom krytycznym autorstwa wybitnych badaczy i badaczek zajmujących się historyczną awangardą towarzyszy wybór tekstów źródłowych oraz bogata ikonografia prezentująca zarówno materiały archiwalne, jak i wybrane dzieła z kolekcji związanych z omawianymi projektami. Historyczne i ideowe ramy całego projektu nakreśla otwierający książkę esej Jarosława Suchana. Zawiera syntetyczne omówienie poszczególnych awangardowych przedsięwzięć, kładąc nacisk na przybliżenie tego, które w świecie wciąż nie jest dostatecznie znane, czyli kolekcji grupy "a.r.". Dostarcza również porównawczej analizy tych inicjatyw i na tej podstawie formułuje charakterystykę tego, co moglibyśmy określić mianem idei "awangardowego muzeum". W kolejnych esejach każdą z tych quasi-artystycznych i quasi-muzeologicznych inicjatyw przedstawiono bardziej szczegółowo, zwracając przy tym uwagę zarówno na ich cechy wspólne, jak i regionalną specyfikę.

Dar prof. Wojciecha Włodarczyka (B 13291).