Bibliografia na stronie 299.

Streszczenie: Mit Leonarda, pięć wieków po jego śmierci (1519), wciąż jest żywotny w światowej kulturze. Uniwersalność geniuszu artysty, wyrażającego się w sztuce, nauce i technice, nie traci na aktualności; jego spektakularne decyzje estetyczne i równie nietuzinkowe intuicje wciąż budzą zdumienie i zachwyt. Są podziwiane, ponownie odkrywane i interpretowane. Ten piękny album przybliża ów mit Leonarda – "wiecznego współczesnego" – w nowy sposób, a mianowicie poprzez przezwyciężenie ograniczeń tradycyjnej monografii. Historia mistrza z mistrzów przepływa tu przez przywołanie rozmaitych jego arcydzieł, zarówno dzieł sztuki, jak i dokonań w dziedzinie kartografii, botaniki, anatomii, wojskowości czy inżynierii. Jak podkreśla autor opracowania: "sztuka i nauka nie były dla niego dwiema oddzielnymi aktywnościami, ale stanowiły nierozdzielną parę, czego liczne ślady odzwierciedlają zapisy badań naukowych i eksperymentów w słynnych Kodeksach. W takiej perspektywie sztuka jest takim samym środkiem ekspresji, co wiedza". Przeglądając ten album, odkryjemy również mniej znane dzieła Leonarda, te ukrywane i kwestionowane. Ponadto te, które w ostatnich latach dzięki wysiłkowi wielu badaczy zyskały atrybucję. Losy tych prac są często burzliwe i tajemnicze. Przykładem dzieje portretu La Bella Principessa, pochodzącego z polskiego egzemplarza renesansowej Sforziady. Przybliża je nam Martin Kemp, wybitny historyk sztuki z Oksfordu, dla którego Piękna księżniczka to wizerunek młodziutkiej Bianki Sforzy, nieślubnej córki Ludovica Sforzy i żony Galeazza Sanseverino, uwiecznionej przez mistrza z Vinci.